Jagoda kamczacka - opis gatunku

Jagoda kamczacka (Lonicera caerulea var. kamtschatica) czyli suchodrzew kamczacki jest spokrewniona z popularnym pnączem ozdobnym wiociokrzewem. Mają podobne liście i pędy. Natomiast Jagoda kamczacka jest krzewem i świetnie sprawdza się na polskim "podwórku". Suchodrzew kamczacki jest bardzo odporny na mróz i rewelacyjnie radzi sobie na gorszej glebie.
Jagoda kamczacka ma jeszcze kilka niezaprzeczalnych zalet. Jest bardzo łatwa w uprawie, świetnie znosi polskie kapryśne zimy, a kwiaty podczas wiosennych przymrozków nie uszkadzają się. Owocowanie odbywa się wcześnie, na młodych roślinach. Pierwsze owoce można zjeść już w maju, jeszcze przed truskawkami. Cechą charakterystyczną podłużnych , fioletowych owoców jest ich smak.  
Owoce jagody kamczackiej zawierają mnóstwo witamin (A, B1,B6, P,B9, C) i makroelementów ( magnez, sód,potas,wapń, fosfor), polifenoli, aktywnych antyoksydantów niezwykle korzystnych dla organizmu człowieka. Daje to wielkie możliwości wykorzystania tych owoców w żywieniu dietetycznym, profilaktycznym a nawet leczniczym.

Jagoda kamczacka w wersji odmian licencyjnych to krzew dość wolno rosnący, osiągający ok. 150-180 cm. Długość życia krzewu to minium 50 lat.

Jagoda kamczacka - uprawa

Sadzonki jagody kamczackiej można sadzić cały sezon od wiosny do jesieni, jeśli kupujemy roślinę w doniczce. Nie trzeba bać się letniego sadzenia. W ciepłych miesiącach gleba jest nagrzana co ułatwia zakorzenienie się sadzonek.  Dni są długie, co sprzyja kontunuowaniu wegetacji w nowym miejscu.
Jagody kamczackie są odporne na choroby i szkodniki. Bardzo rzadko może pojawić się mączniak.

Za najlepsze sadzonki uważa się rośliny powyżej 30 cm, z dwoma lub trzema pędami. Takie sadzonki będą owocowały najbliższej wiosny. Sadzimy obok siebie różne odmiany. Im więcej odmian tym obfitsze zbiory.

Przed posadzeniem warto zasilić glebę kompostem, obornikiem, torfem. Tak przygotowane stanowisko przez pierwsze dwa lata nie musi być dodatkowo zasilane. W latach póżniejszych zasilamy krzewy 2 razy w sezonie wegetacyjnym: kwietniu i po zbiorach w lipcu.

Przycinanie stosujemy dopiero po 5-7 latach od posadzenia. Jedna z najwcześniej owocujących roślin jagodowych.

Klon palmowy to bardzo malowniczy, ostatnio niesamowicie modny krzew lub drzewko pochodzące z Japonii i Korei. Czasem większe, czasem mniejsze. Zależy od odmiany. Są takie, które osiągają 120 cm, inne 5-6 m. Te niższe są zwykle bardzo rozłożyste. Oczywiście nie ma nic wspólnego z palmami. Nazwa wzięła się z niewłaściwie przetłumaczonej nazwy łacińskiej "palmatum", co oznacza: dłoniasty, co odnosi się do kształtu liści.
Ulistnienie klonów palmowych jest klapowane w różnym stopniu powcinane w najrozmaitszych kolorach. Liście zwykle są silnie powycinane, wachlarzowate, postrzępione. Klony palmowe swoją delikatnością wzbudzają zachwyt.  Bardzo dekoracyjny japoński akcent o delikatnej, cienkiej, błyszczącej korze. Pokrój klonów palmowych może być wzniesiony, rozłożysty, zaokrąglony lub parasolowaty. Klony palmowe zachwycają delikatnością liści. Złożone są z pięciu - siedmiu ostro zakończonych i głęboko wciętych klap. Kwiaty klonów palmowych są nieznacze, ledwie zauważalne. Jedynie na seledynowozielonych odmianach czerwone, małe kwiatki są widoczne. Ale ładne liście rekompensują nam w zupełności brak okazałych kwiatów.

klon palmowy - zastosowanie

Klon palmowy może być wymarzonym ciemnym tłem dla kolorowych roślin. Gatunek polecany do tworzenia kompozycji kolorystycznych z innymi krzewami liściastymi lub ciemnozielonymi iglakami. Do sadzenia w ogrodach przydomowych, w ogrodach japońskich, jako element zieleni reprezentacyjnej. Jeśli dysponujemy tarasem od strony zachodniej lub wschodniej oraz dużą skrzynią lub donicą, możemy uprawiać karłowe odmiany w pojemnikach. Naprawdę dobrze to znoszą. Jeśli skrzynia ocieplona jest styropianem, klony mogą pozostać na zimę na dworze. Natomiast jeśli donice są nie za duże, poniżej 30 litrów, wówczas warto wnieść ją do garażu, piwnicy z oknem, na werandę. Klon palmowy polecany jest również na bonsai.
Acer palmatum ładnie wygląda posadzony obok jakiegoś większego kamienia, skałki. Jeśli chodzi o inne rośliny to dobrze komponują się wszystkimi rodzimymi, które moga być składnikami ogrodów japońskich. Klony palmowe pasują do m.in. kalin japońskich o pokroju pagodowym, dereni japońskich pagodowych, azalii japońskich, kiścieni, funkii, bamusów, magnolii, hortensji ogrodowych, piwonii drzewiastych, enkiantów i in. Jeśli ogród lub działka otoczona jest wysokim żywopłotem lub murem i panuje tam mikroklimat, możemy posadzić klony soliterowo na trawniku. Klony doskonale wyglądają również we własnym towarzystwie. Zwłaszcza jesienią, kiedy rozpoczyna się prawdziwy koncert barw.  Dzięki rozmaitości pokrojów klony mogą się wzajemnie uzupełniać. I nigdy nie są nudne.

klon palmowy - uprawa, stanowisko, nawożenie

Klon palmowy (Acer palmatum) to gatunek, który wymaga naszej troski i miłości. Wybieramy dla niego miejsce w ogrodzie lub na rabacie zaciszne, osłonięte od zimnych wiatrów, ciepłe, wilgotne. Ale jednocześnie nie wpychajmy w ciemny i odległy kąt ogrodu. Klony w ogrodzie mamy po to, aby je podziwiać, aby prowokowały kompozycję i specjalny dobór roślin, które go nie przytłoczą i nie zasłonią. Właściwe miejsce jest przy oczkach wodnych, strumykach, stawach. Może rosnąć w półcieniu lub słońcu, jeśli ma stale lekko wilgotną glebę. Gleba sucha, piaszczysta i mocne słońce spowodują, że cienkie listki (zwłaszcza odmian Dissectum) łatwo ulegną przypaleniu słonecznemu. Ale klony o czerwonych liściach nie powinny w ogóle być w cieniu, ponieważ liście robią się zielonkawe, a tego nikt nie chce. Jednocześnie nie mogą to być miejsca zalewowe, bagniste o glebie ciężkiej, gliniastej. Lepsza będzie pruchniczna, przepuszczalna, o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie. Karłowe odmiany można sadzić pod drzewami, ale najbardziej kształtne korony formują się na miejscach słonecznych z wilgotną glebą. Klon palmowy rośnie dość wolno, dzięki temu nie wymaga ciągłego nawożenia i zasilania gleby. Po posadzeniu w bogatą w składniki odżywcze glebę, nie należy  w ogóle zasilać przez pierwsze 2 lata. Może będzie rósł wolniej, ale nabierze masy i szybciej doczekamy się grubszej kory na pędach, która zabezpiecza roślinę przed wysychaniem i przemarznięciem. Jeśli już uznamy, że czas "dokarmić" klon, wybierzmy wtedy nawóz z większą ilością potasu. Zbyt często nawożone i pędzone klony szybciej rosną, ale mają cienkie pędy, które nie zdążają zdrewnieć przed zimą, a przez to łatwiej ulegają podmarznięciu.
Młode sadzonki klonów palmowych warto zabezpieczyć przed mrozami obsypując korą i osłaniając matą słomianą, jutą lub agrowłókniną. Szczególnie ważne jest ściółkowanie, ponieważ system korzeniowy tych roślin jest płytki. Obsypanie korą, liśćmi lub przed zimą gałązkami świerkowymi chroni korzenie przed wysychaniem oraz zmarznięciem.

klon palmowy - cięcie

Klona palmowego nie przycinamy, pozwalamy im swobodnie rosnąć. Wyjątkiem są  podmarznięte, obumarłe pędy lub takie, które zaburzają harmonię drzewka. Wówczas cięcie przeprowadzamy zimą lub na przedwiośniu.

Wisteria - glicynia - uprawa wisterii

Wisterie sadzi się w żyzną i wilgotną, ale przepuszczalną glebę w pełnym słońcu lub lekkim cieniu. Młode rośliny 2-3 letnie wymagają od nas podlewania w okresach suszy, nawożenia i ewentualnego osłonięcia przed mrozem młodych nie zdrewniałch pędów. Coroczne cięcie pozwoli na zbudowanie grubej, silnej podstawy rośliny. Może nawet uda nam się wyhodować wisterię w formie drzewka? Ale na to potrzeba kilkunastu lat.
Wisteria jako dorosła roślina może osiągać średnio 10 m.  Oczywiście stale się rozrasta  (ok. 1 m rocznie), zagęszcza, uzupełnia braki po przemarznięciach, uszkodzeniach lub przycięciech. Należy zapewnić jej sporo miejsca.  Ze względu na swój ciężar glicynia wymaga mocnej konstrukcji podtrzymującej, np. drewnianej lub metalowej.
Nie sadzimy wisterii przy rynnach, anetenach telewizyjnych i otworach wentylacyjnych. Swoimi wijącymi pędami potrafi narozrabiać, np. oderwać rynnę, zatkać kratkę czy nawet  zadusić słabsze od siebie drzewo.

Glicynia wymaga gleb świeżych, umiarkowanie żyznych, próchnicznych i lekko kwaśnych. Najlepszym stanowiskiem jest miejsce nasłonecznione, ciepłe. W cieniu będzie rosła bujnie, ale nie zakwitnie. Lubi miejsca osłonięte od wiatru. W razie przemrożeń bardzo dobrze odbija od korzenia. Starsze osobniki nie wymagają specjalnie podlewania (chyba że podczas skrajnie suchego lata) ani nawożenia. Jej korzenie rozrastają się w promieniu kilkunastu metrów.

Wisteria - glicynia - jak przycinać wisterię

letnie cięcie wisterii w lipcu
Przez pierwsze dwa - trzy lata wisteria rośnie dość wolno, dlatego nie przycinamy jej w tym czasie.  Pozwalamy glicynii na swobodne rośnięcie. Dopiero w trzecim roku uprawy stosujemy silne cięcie (nad 4 liściem) w lipcu, aby wymusić kwitnienie w roku następnym. Kwiaty zawiązują się wczesną jesienią, więc nie wykonujemy cięcia o tej porze roku, bo pozbawimy roślinę przyszłorocznych kwiatów. Nie przycinamy tylko przewodnich pędów, które będą decydowały o kształcie i pokroju rośliny.

Wiosenne cięcie wisterii w marcu lub kwietniu - wczesną wiosną możemy poprawić letnie cięcie. Usuwamy pędy cienkie, obumarłe, niepotrzebne. Mięjsca cięte powinniśmy zabezpieczyć pastą ogrodniczą, np. Funaben lub Santar.

Przycinanie korzeni wisterii dla pobudzenia kwitnienia - jeśli jednak po kilku latach roślina nadal nie zakwitnie należy wykonać tzw. cięcie korzeni. Korzenie podcinamy w marcu wbijając szpadel najgłębiej jak się da w odległości 1,5 metra wokół pnia rośliny.
Sytematyczne cięcie tego pięknego pnącza przez kilka lat uformuje jego kształt, zdecydowanie ograniczy rozrastanie się i przede wszystkim spowoduje kwitnienie.  

Wisteria - glicynia - jaką sadzonkę kupić - przed zakupem zwróćmy uwagę na sposób wyhodowania sadzonki. Nie kupujmy roślin z siewu, bo takie potrzebują lat (8-12) do zakwitnięcia. Najlepsze są sadzonki wyprodukowane wegatatywnie - czyli z ukorzenionej sadzonki lub szczepione na podkładce. Szczepione zawsze będa droższe, ale bywa, że pojawią się odrosty korzeniowe z podkładki, które trzeba wycinać, bo jeśli zostaną pozostawione, mogą nawet zdominować roślinę zaszczepioną.
Nasze sadzonki są produkowane wegetatywnie.

Wisteria - glicynia - zastosowanie wisterii

Glicynie nadają się do sadzenia przy kratownicach lub trejażach specjalnie dla niej przygotowanych i umocowanych przy budynkach od strony południowej lub południowo-zachodniej. Mogą rosnąć przy pergolach odpowiednio dużych, kolumnach, słupach (ale nie elektrycznych), altanach, wysokich ogrodzeniach. Mogą stanowić osłonę dla nieładnych elewacji i murów, zacienienie przy pergolach. Można sadzić ją przy ekranach autostradowych.