Len nowozelandzki (Phormium tenax) Jester sadzonka

Len nowozelandzki (Phormium tenax) Jester to fascynująca i bardzo rzadka bylina dostępna tylko w nielicznych szkółkach. Tworzy kępy dużych, zimozielonych, równowąskich, z wyraźną linią grzbietową liści. Sztywne niczym szpady liście mogą być zgięte u podstawy w kształcie litery V. Błyszczące liście są różowomalinowe z regularnym zielonym  marginesem. Doskonale komponuje się na trawniku lub z innymi podobnymi roślinami np. jukką karolińską lub trawami ozdobnym. Tęgosz osiąga spore rozmiary.  W Polsce może osiągnąć wysokość do 90 cm i ok.90 cm średnicy.  Latem wyrasta ponad kępę długi pęd, na którym pojawiają się pomarańczowe, rurkowate, pachnące kwiaty. Przekwitły kwiatostan należy obciąć, żeby nie szpecił rośliny.
Len należy sadzić w żyzną lekko wilgotną, ale dobrze zdrenowaną i przepuszczalną glebę (neutralną lub kwaśną) w najcieplejszym i najbardziej słonecznym miejscu w ogrodzie. Zbyt dużo wilgoci może powodować gnicie korzeni.
Późną wiosną usuwamy tylko stare i zeschnięte liście. Nawozimy od czasu do czasu zrównoważonym nawozem.
Aby go przezimować należy zapewnić mu grubą warstwę suchego okrycia - np. kory, liści, gałązek świerkowych, trocin. Liście nalezy zabezpieczyć przed zmarznięciem słomianym chochołem. Bardziej bezpieczna jest - choć nie każdy sprzedajcy o tym wspomina - uprawa w donicach i zimowanie rośliny w jasnym, chłodnym pomieszczeniu.
Swoją nazwę zawdzięcza miękkim i silnym włóknom, jakie znajdują się w liściach. Maorysi stosują je do wyplatania mat i tkanin. Roślina jest trwała, wieloletnia.


W sprzedaży sadzonka o wysokości około 50-60 cm, w doniczce 17 cm (2 litry). Na ostatnim zdjęciu - tak wygląda sadzonka aktualnie.