Piwonia drzewiasta (Paeonia suffruticosa) odm. chińska lila sadzonka

Piwonia drzewiasta (Paeonia suffruticosa) odm. chińska lila. Piwonie drzewiaste nazywane również peonią krzewiastą, uprawiane są dla ich pięknych, dużych, jaskrawych kwiatów, które pojawiają się na przełomie wiosny i lata. W odróżnieniu od piwonii bylinowych, które na okres zimy nikną, drzewiasta jest krzewem, który po wielu latach osiąga ok. 150 cm wysokości i ok. 2 m średnicy. Pędy ma zdrewniałe, często o luźnych rozgałęzieniach. W trakcie kwitnienia wygląda zjawiskowo. Ale odmiany i okazy o dużych kwiatach wymagają czasem podpór. Wielkie do 30 cm średnicy pojedyncze lub półpełne kwiaty, które rozwijają się stopniowo przez kilka tygodni, czym napawają dumą i satysfakcją każdego ogrodnika.

Piwonia krzewiasta najlepiej rośnie w przepuszczalnej, żyznej, próchnicznej glebie, zasobnej w składniki pokarmowe. Najlepiej użyć torfu odkwaszonego, ponieważ piwonie, choć pasują do ogrodu japońskiego, w którym przeważają rośliny kwasolubne, nie znosi kwaśnej gleby. Warto sprawdzić, jaką mamy glebę, zanim posadzimy piwonię i w razie koniczności użyć wapna.

Miejsce musi być specjalne: słoneczne lub nieco cieniste, osłonięte od zimnego i wysuszającego wiatru.

Sadzenie: Piwonię można sadzić cały sezon, ale najlepiej pod koniec lata i na początku jesieni. W zależności od tego jakiej wielkości piwonia ma korzeń taki przygotowujemy dołek, ale głębszy o ok. 20-30 cm. Dodajemy nieco świeżej gleby, np. kompostowej z nawozem otoczkowanym lub granulowanym obornikiem. Piwonię sadzi się dość nietypowo. Miejsce szczepienia powinno znajdować się 10-15 cm pod ziemią. Sadzonkę wkładamy pod kątem 45 stopni. Tak łatwiej ukorzeni się z części naszczepionej, bo oto nam generalnie chodzi. Następnie obficie podlewamy i przed zimą ściółkujemy liśćmi. Młode rośliny powinniśmy na czas zimy okrywać i nieco okopczykować. Starsze sadzonki poradzą sobie z polskimi zimami. Chyba, że pojawią się niezwykłe mrozy (-15, -20 stopni) wówczas należy okryć niezdrewniałe krańce. Ale jeśli nawet nieco podmarzną to wielkiej straty nie będzie, ponieważ piwonie drzewiaste bardzo dobrze regenerują się po mrozie.

Kwiaty pojawiają się w maju i czerwcu. Przez ten czas staramy się, aby gleba nie była przeschnięta, co wydłuży czas kwitnienia. W tym celu usuwamy również przekwitłe kwiaty. W czasie suchego lata podlewamy.

Zasilanie: Piwonie drzewiaste zasilamy dwa razy w sezonie. Pierwszy raz wiosną - można obsypać obornikiem lub zastosować nawóz wolnodziałający. Drugi raz można zastosować w czerwcu po kwitnieniu. Nie dajemy nawozu później niż w lipcu. Pozwolimy w ten sposób roślinie zdrewnieć i przygotować się do zimy.

Przycinanie: U piwonii drzewiastych stosujemy cięcie tzw. kosmetyczne czyli minimalne. Usuwamy tylko martwe pędy, słabo wykształcone lub takie, które wizualnie nam przeszkadzają, krzyżujących się, które uniemożliwiają stworzenie zdrowego szkieletu. Cięcie takie wykonujemy późną zimą lub wczesną wiosną w okresie spoczynku rośliny.

Piwonie doskonale nadają się na mieszane, bylinowe lub krzewiaste rabaty, do przedogródków, w miejsca widoczne i eksponowane.

W sprzedaży roczna sadzonka szczepiona na podkładce o wysokości około 15 - 25 cm (mierząc bez pojemnika) ukorzeniona w doniczce 11x11x12cm lub 12x12x15cm  (1-2 litry). Na ostatnim zdjęciu wygląd sadzonek w sezonie zimowym (poczatek marca).